1. سینمای ایران
شنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۲:۲۱

سینماگران از ترویج سینمای مأیوس، ناامید و ضدمردمی در جشنواره فجر می گویند؛

از تأکید بر جریان نفوذ در فضای فرهنگی کشور تا انتقاد از برخی سینماگران نان به نرخ روز خور!/ جلوی اکران فیلم های مشمئزکننده حاضر در فجر ۳۹ را بگیرید!

شاه حسینی-یثربی-لاجوردی-فیوضی-خرازی ها-علیمردانی-دوستی-امیری-دیندار-فارسیجانی

سینماپرس: تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور پس از اتمام نمایش فیلم های حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که به تعبیر بسیاری از کارشناسان اغلب آن ها مروج یأس و ناامیدی بودند با تأکید بر اینکه سیر نفوذ بیگانگان در سیستم فضای فرهنگی کشور و به ویژه سینما و تلویزیون کاملاً مشهود است تصریح کردند: سینما در جمهوری اسلامی ایران باید در راستای گفتمان انقلاب اسلامی باشد؛ ما در سینمای ایران به سمت ژانری می رویم که تنها مختص سینمای ایران است؛ ژانری که از نشان دادن فلاکت لذت می برد و آن را در فیلم های شلوغ و «زورآبادی» و سیاه جشنواره به شدت شاهد بودیم!

به گزارش سینماپرس سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در حالی برگزار شد که انتقادها نسبت به محتوای آثار حاضر در این رویداد بسیار زیاد بود؛ فیلم هایی با محتوایی تلخ، سیاه و چرک از ایران اسلامی که بیشتر به مذاق دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب اسلامی خوش می آیند در این جشنواره جولان می دادند و در نهایت بهت و تعجب مورد توجه هیأت داوران نیز قرار گرفتند!

همین مسأله باعث شد تا بسیاری از کارشناسان فرهنگی، منتقدان، اهالی رسانه و همچنین سینماگران به این نتیجه برسند که جشنواره فیلم فجر به طور کلی نسبت خود را با انقلاب اسلامی از دست داده است.

کرامت انسانی در بسیاری از آثار جشنواره فجر به شدت زیر سوأل رفته بود؛ از «بی همه چیز» تا «شیشلیک» و «ابلق» تصاویری به شدت مهوع از جامعه امروز ایران اسلامی نشان می دادند. بسیاری از کارشناسان بعد از تماشای فیلم های جشنواره از خود سوأل می کردند اختصاص بیش از یک سوم فیلم‌های جشنواره امسال به موضوعات تلخ و ناامیدکننده اجتماعی و سیاسی و حتی خودکشی در لحظات پایانی آثار به دلایل مختلف و همچنین نمایش برخی آثار نازل در طول سال، بر چه مبنایی از مراجع رسمی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز ساخت دریافت کرده اند؟

در همین رابطه با ۱۰ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور خانم ها و آقایان: انسیه شاه حسینی، چیستا یثربی، عباس لاجوردی، مهدی فیوضی، شهرام خرازی ها، حسن علیمردانی، مریم دوستی، سلمان امیری، محمد دیندار و پرویز فارسیجانی گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی سینماپرس در ذیل نقل شده است.

انسیه شاه حسینی کارگردان سینما پس از اتمام نمایش فیلم های حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که به تعبیر بسیاری از کارشناسان اغلب آن ها مروج یأس و ناامیدی بودند اظهار داشت: از مدیران سینمایی این دولت چه انتظاری جز ترویج سیاهی، یأس و ناامیدی دارید؟؛ آن ها کار خودشان را به خوبی انجام داده اند و اتفاقا در مأموریتی که داشتند موفق عمل کرده اند! ‌ ما اگر ترویج سینمای سالم، خانوادگی، ارزشی و انقلابی را در آثار به نمایش درآمده جشنواره فجر انقلاب می دیدیم باید متعجب می شدیم چرا که مدیران سینمایی ثابت کرده اند هیچ گونه همسویی با این مضامین ندارند! ان شاالله به زودی روزهای سفید به سینما باز می گردند و ما شاهد توجه ویژه به سینمای استراتژیک و ارزشی خواهیم بود که متأسفانه طی سال های اخیر به شدت مورد بی مهری قرار گرفته است.

چیستا یثربی مدرس دانشگاه، منتقد و فیلمنامه نویس سینما و کارگردان تئاتر نیز در این باره به سینماپرس گفت: امروزه شاهد بدترین دوران تاریخ فرهنگ و هنر کشور هستیم؛ برخی افراد در پس پرده ها اتاق فکرهای تاریک و سیاهی تشکیل داده اند و هدف شان اضمحلال و نابودی سینما و تئاتر کشور است و با دست گذاشتن روی سوژه های مسموم و سیاه نمایی صرف می خواهند جامعه را بیش از پیش به سمت افسردگی و ناامیدی هدایت کنند! نکته قابل تأمل آنجا است که چند فیلمساز دولتی که مدیران سینمایی هم خیلی آن ها را قبول دارند امسال فیلم هایی به شدت سیاه و تلخ در حاشیه شهر ساخته بودند. سوأل بنده این است که چه دست هایی در کار است که به این فیلمسازان دولتی اجازه داده می شود خفقان را در جامعه بیشتر کنند؟ چرا سینمای ما باید به زورآبادها بپردازد؟ چرا سینمای ما باید فقط فقر و گرسنگی مردم را نشان دهد؟ تا چه زمانی ما باید شاهد ترویج سینمای فیلمفارسی در جمهوری اسلامی ایران باشیم؟ آیا دیگر نشان دادن نظربازی و تجاوز و... کافی نیست؟

عباس لاجوردی کارگردان سینما نیز در این باره خاطرنشان کرد: برخی فیلمسازان حاضر در جشنواره فجر انقلاب با آثارشان آب در آسیاب دشمنان نظام و انقلاب ریختند؛ باعث شرم و تأسف است که در جشنواره فرهنگی و هنری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران فیلم هایی به نمایش درآمدند که نظر محتوا شبیه به فیلم های ضدایرانی «بدون دخترم هرگز» و «سنگسار ثریا م» بودند و توهین و تحقیری نبود که نسبت به ایران و ایرانی روا ندارند! غلب فیلم های به نمایش درآمده در سی و نهمین جشنواره فجر از نظر ساختار و محتوا فاجعه بار بودند. بنده معتقدم باید جلوی اکران برخی از این فیلم ها گرفته شود. دادسرای فرهنگ و رسانه باید هرچه سریع تر وارد میدان شود و برخی فیلمسازان را به دادگاه بکشاند و آن ها را مورد موأخذه و بازخواست قرار دهد که چرا دست به تولید فیلم هایی زده اند که آبروی ایران و ایرانی را ریخته؛ ما برای حفظ آبروی نظام زحمت ها کشیده ایم، خون ها داده ایم و هرگز اجازه نمی دهیم برخی فیلمسازان با پیروی از دشمنان آبروی مان را بر باد دهند.

مهدی فیوضی تهیه کننده و کارگردان سینما پس از اتمام نمایش فیلم های حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که به تعبیر بسیاری از کارشناسان اغلب آن ها مروج یأس و ناامیدی بودند اظهار داشت: بنده از سال های آغازین برگزاری جشنواره فیلم فجر تاکنون این رویداد را رصد کرده ام و باید عنوان کنم سیر نفوذ بیگانگان در سیستم فضای فرهنگی کشور و به ویژه سینما و تلویزیون کاملاً مشهود است و به خصوص طی سال های اخیر شاهد تولید و نمایش برخی فیلم ها بوده ایم که از بنیان مشکلات جدی محتوایی داشته اند و مشخص نیست با کدام درایتی تولید شده اند! بسیاری از فیلمسازان در ظاهر عنوان مستقل دارند اما در اصل وابسته برخی سفارتخانه ها هستند و در واقع این بیگانگان و دشمنان نظام و انقلاب اسلامی اند که به آن ها خط و بودجه می دهند و متولیان ما در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی نیز به راحتی از آن ها حمایت می کنند.

شهرام خرازی ها منتقد سینما و کارشناس فرهنگی نیز با انتقاد شدید از تنزل کیفی و محتوایی آثار حاضر در جشنواره سی و نهم اظهار داشت: فیلم های سی و نهمین جشنواره فیلم فجر تصویری سیاه و فقرزده از ایران معاصر پیش چشم گذاشتند. باعث تاسف است که سینمای ایران در آخرین سال از دهه نود و در آستانه قرنی جدید به جای پیشرفت دچار عقبگرد آشکاری شده است. جشنواره فیلم فجر از اول هم یک جشنواره سیاسی بود نه یک جشنواره سینمایی. سینما در این جشنواره محملی است برای جلوه نمایی «سیاست» نه تبلور «هنر»؛ فیلمسازان ایرانی در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با بردن دوربین های خود به مناطق حاشیه نشین و روستاها، در پی ارائه کاریکاتوری سیاه نما از انسان جهان سومی بودند. سینمای ایران در حال بازسازی فیلم های دهه شصت مخملباف است. نه فقط در این چهار فیلم بلکه در تعداد قابل توجهی از فیلم های دیگر جشنواره هم می توان رد پای مخملباف را تعقیب کرد. تعلقات دینی و مذهبی در حال رخت بر بستن از سینمای ایران است.

حسن علیمردانی تهیه کننده سینما پس از اتمام نمایش فیلم های حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که به تعبیر بسیاری از کارشناسان اغلب آن ها مروج یأس و ناامیدی بودند اظهار داشت: زنگ خطر در حوزه فرهنگ وهنر به صدا درآمده است؛ این اتفاق دردناک و حیرت آور است که سیاست گذاران سینما برای ایجاد یک خط واحد فرهنگی و هنری اصیل همت و تأکید نداشته و هنرهفتم را به حال خود رها کرده اند و به هر اثری اجازه ساخت و نمایش می دهند! پرسش اینجا است که چرا نزدیک به یک سوم آثار حاضر در جشنواره فجر انقلاب با خودکشی به پایان می رسند؟ این اتفاق بسیار مأیوس کننده و غم انگیز است و هر انسان منصفی را به دردمندی بیشتر وا می دارد.

مریم دوستی کارگردان سینما نیز در این باره به سینماپرس گفت: امروزه در سینما با فیلمسازانی مواجهیم که شهوت شهرت دارند و با نگاه غیرانسانی و غیرحرفه ای مبادرت به ساخت فیلم می کنند؛ این اتفاق بسیار نگران کننده است چرا که برای یک سینماگر باید آرتیست بودن در اولویت باشد نه اینکه صرفاً به جایزه گرفتن بیندیشند و برای دریافت جایزه دست به هر نوع کاری از جمله مأیوس کردن جامعه و سیاه نمایی بزند! بنده شخصاً در آثار جشنواره فجر ۳۹ نه نگاه دراماتیک دیدم نه نگرش آکادمیک!؛ در اغلب آثار جشنواره هیچ نگاه ویژه ای وجود نداشت و به نوعی اغلب فیلمسازان تنها فیلم ساخته بودند که بتوانند جایزه بگیرند چرا که امروزه اکثریت افراد سینما به جایزه گرفتن فکر می کنند و اتفاقاً اغلب شان برای جشنواره های جهانی فیلم می سازند و آرزوی شان دیده شدن اثرشان در جشنواره های خارجی است.  

سلمان امیری تهیه کننده سینما و تلویزیون و دبیر جشنواره فیلم وحدت نیز متذکر شد: فقدان استراتژی در سینمای کشور باعث شده تا به فیلم های مبتنی بر گفتمان انقلاب اسلامی توجهی نشود و در عوض از آثار وقیحانه ای مانند «شیشلیک» حمایت ویژه صورت گیرد! این باعث شرمساری است که برخی فیلمسازانی که با حمایت های ویژه دولتی توانستند به جرگه فیلمسازان وارد شوند حالا با وقاحت دست به تولید آثاری می زنند که ایران و ایرانی و ارزش های کشور را زیر سوأل می برد و تصویری مشمئزکننده و بدوی از ملت سرافراز ایران نشان می دهد! باید سریعاً با این سینمای چرک برخورد کرد! ما نیاز به یک رنسانس در حوزه فرهنگ و هنر کشور داریم. سینما در جمهوری اسلامی ایران هرگز نباید به سمت تقلید و کپی کاری از فیلم های غربی به ویژه آثار سینمای هالیوود برود. سینمای ما باید مروج ارزش های انقلابی و ترویج دین مداری باشد. ما در کشور سینمایی می خواهیم که بتوانیم به آن ببالیم نه اینکه چشمداشت به جشنواره های غربی داشته باشیم و برای آن ها تصویر کشورمان را به دروغ سیاه و تار نشان دهیم تا از آن ها جایزه بگیریم.  

محمد دیندار فیلمساز و منتقد سینما پس از اتمام نمایش فیلم های حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که به تعبیر بسیاری از کارشناسان اغلب آن ها مروج یأس و ناامیدی بودند اظهار داشت: مدیران سازمان سینمایی باید پاسخ دهند که برخی فیلم های حاضر در جشنواره چرا و چگونه توانستند پروانه ساخت و نمایش دریافت کنند؟ چرا در جشنواره فجر انقلاب باید شاهد حضور فیلم هایی باشیم که با نگاهی سیاه و تلخ تولید شده اند و به جای خدمت به سینما و جامعه باعث گریزان شدن بیشتر مردم از سینما می شوند؟ سینمای ایران نباید جولانگاه فیلم های سیاه و تلخ و شبه روشنفکری باشد؛ بی شک حضور مدیران منفعل که هیچ نگاه درستی به عرصه فرهنگ و هنر و بالاخص سینما ندارند باعث شده تا سینمای ایران تنها شاهد تولید فیلم های سیاه و چرک و تلخ و ضدمردمی و شبه روشنفکری باشد. این همه فیلم ضعیف و بی خاصیت چه دردی از سینمای ما درمان می کند؟ چرا مدیران سینمایی ما همواره تنها به فکر پست و میزهای شان هستند و به اعتلای فرهنگ و هنر هیچ توجهی ندارند و عرصه فرهنگی کشور را در راستای منافع بیگانگان هدایت می کنند؟

دکتر پرویز فارسیجانی مدیرکل سابق مطالعات و توسعه دانش و مهارت‌ های سینمایی سازمان سینمایی پس از اتمام نمایش فیلم های حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که به تعبیر بسیاری از کارشناسان اغلب آن ها مروج یأس و ناامیدی بودند اظهار داشت: ما انقلاب نکردیم که آثار ضدمردمی، مبتذل و سخیفی امثال «شیشلیک» و «هزارپا» و «نهنگ عنبر» و... را در سینمای مان شاهد باشیم. ما در سینمای جمهوری اسلامی ایران نیازمند تولید فیلم های ارزشمند و متعهدانه ای مانند «تک تیرانداز»، «منصور» و... هستیم و باید به این آثار توجه جدی داشته باشیم. سینما در کشور ما باید پیرو خط امام (ره) و رهبری باشد. سینمای ما پیرو مکتب امثال سردار سلیمانی ها باشد اما متأسفانه آنچه از خروجی سینمای کشورمان شاهد هستیم هیچ سنخیت و قرابتی با این مفاهیم والا و ارزشمند ندارد.

کد خبر130710

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظرات

  • ۱۳۹۹/۱۲/۱۸ - ۰۸:۴۰
    0 0
    خودتون فیلمها را ببینید و آنها هم که ندیدن هیچ

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.